Biri için gerçekten ağlayalı
uzun zaman olmuştu. Aslında biri için değil de kendim için ağlıyordum.
Mutsuzluktan değildi bundan emindim ama mutluluktan da değildi. Sadece farklı
hissediyordum. Onun sayesinde kendimi keşfetmiştim. İlk ve son günümüzdü. Evet,
sondu ama mükemmel bir sondu. Evet, ilkti ve iyi bir başlangıçtı. Hepimiz güzel
bir başlangıç, mutlu bir son istemiyor muyduk zaten? Yoksa ben mi bu konuda
kandırılmıştım?
Ağlıyordum çünkü bu zamana kadar beni
anlayan tek insan o olmuştu. Benim kim olduğumu biliyordu, diğerleri gibi
değildi. Yıllardır yanımda olan insanlar bile bunun farkında değildi ki daha.
Belki de öğrenmek için çabalamamışlardı, beni gözlemlememişlerdi. Sadece bir
insandan ibarettim onlar için, bir sırdaş da olabilirdim ya da iyi vakit
geçirebildiği bir kız. Arkadaşlarım için buydum. Ama onun için farklıydım.
Onunla tanışalı çok az olsa da o beni bilen ilk kişi oldu. Beni tanıyan,
amacımı, kim olduğumu bilen, duygularımı, hissettiklerimi anlayan,
sessizliğimin nedenini görebilen ilk insan. O özeldi. O hala özel, o hep
benimle. Kalbimdeki yerini gördü bir kere ve o yerin değişmeyeceğini de anladı ya da umarım anlamıştır. Oranın tapusu onundu artık. Devredilemezdi, ilk ona verildi, ilk onun adı
duyuldu.
Mükemmel başlamıştı ama devam etmeyecekti.
Sanki Tanrı’nın benim doğru yolu görmem için yaptığı bir şeydi. Bir günde
yaşamayı öğretecek, berbat bir geçmişe sahip olan bir insana yepyeni bir defter
açmasını sağlayacak kadar büyük bir iyilik.
Temiz bir sayfaya değil de tamamen farklı
bir deftere başlamak... Aynı defterde başka bir sayfaya geçsem hala geriye
dönüp geçmişime bakma imkânım olurdu öyle değil mi? İşte bu sefer o defter
atıldı, bütün yaprakları tek tek yakıldı ve başka bir deftere geçildi. Tıpkı
yeniden doğmuş gibi. İşte aradaki tüm fark bu…
Son dakikalarımıza gelmiştik. Elimde onun
kopardığı çiçeği tutuyordum. O yolda ayrılacağımız noktaya kadar
yürümeye devam ediyorduk. İçim içimi yiyordu, bitmesini hiç ama hiç
istemiyordum ama böyle olması gerekiyordu.
En azından o böyle istiyordu.
İşte o noktaya geldik. Son kez baktım ona, öpmek istiyordum ama söylediklerinden sonra yapamazdım. Tam yolun karşısına geçiyordum ki seslendi. ‘’Hiçbir
zaman arkana bakma.’’
Karşıya yürümeye devam ettim.
Zaten bütün gün ağlamamak için zor tutmuştum kendimi, artık bırakabilirdim. Ama
dayanamayıp arkama, ona baktım. Yoktu. Kimse görünmüyordu o yolda. Taksiye bindim. Yolun aşağısında indiğim an elimdeki çiçeği yere fırlattım, bacaklarımı taşımakta zorluk çektiğimi fark ettim kendimi
yere bıraktım, ağlamaya başladım.
Düşünceleri,
duruşu, hayata bakışı ve yaşama amacıyla herkese örnek olabilecek bir adam… İnsanlara doğruyu gösterebilecek kadar bilgiye sahip bir adam. İnsanlar tarafından anlaşılmayı isteyen bir adam. Anlaşılmayı sevgiye tercih edebilecek bir adam. Bana yaşamı gösteren bir adam. Beni konuşturabilecek bir adam. O yeni
deftere başlamamı sağlayan bir adam. Beni ilk kez anlayan bir adam… O özeldi,
özel kalacaktı.
‘’Bir adam öldürsen de gelip bana anlatabilirsin.
Niye diye sormak yerine seni saklarım.’’ İşte verdiği güveni bu şekilde
gösterebiliyordu. İstediğimde onun yanına gidebileceğimi, evinin yerini
bildiğimi, kimseye anlatamadıklarımı ona anlatabileceğimi söyleyip duruyordu.
Neden yazı yazdığımı biliyor ve yazabildiklerimi ona da anlatmamı istiyordu.
Evet, O hep yanımda biliyorum, hissediyorum
O hep yanımda olmaya da devam edecek, eminim. Ayrıca yanımda olması bedeninin
yanımda olması anlamına da gelmiyor. En azından bunun farkında olduğum için
mutluyum ya da kendimi kandırıyorum. Her neyse bir önemi yok.
Saçma gelecek belki ama hala ağlıyorum. İyi
ki girmiş hayatıma, iyi ki tanımışım, iyi ki bunları yaşamışım.
İşin en iyi tarafı da
kendisinin aklımda en güzel şekilde kalmasını sağladı. Mükemmel bir gün
yaşattı. Unutulmaz bir gündü. Kendimi sevmemi öğretti.
Umarım o hep mutlu olur. Umarım hayatına
girecek kadın onu hep mutlu eder ya da şu an aklında olan O sevdiği kadınla daha da güzel günler geçirir. Umarım yanındaki onu anlayacak bir kadın olur
ve umarım hayaline kavuşur.
BÜTÜN BUNLAR İÇİN TEŞEKKÜR EDERİM AŞKIM.
SENİ HEP GÜZEL HATIRLAYACAĞIM VE ASLA UNUTMAYACAĞIM. ‘’
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder