Her neyse işin aslına dönersek arkadaşlık hayatının bir parçasıdır. Zamanını onlarla geçirirsin, onlarla konuşur, onlarla dertleşir, onlarla güler, onlarla ağlarsın. Hatta dinlemeyi seven biriyseniz nasıl güzel gelir size onların anlattıkları...
Bazen onları kaybedersin, bazen onları kaybetmekten korkarsın bazen de yeni gelen bir arkadaşlık size bir sürü şey kazandırabilir. Bu anlarda hissettiğiniz ve o adını koyamadığınız duygular mükemmeldir. Tabi bana göre... Ben üzülmeyi, heyecanlanmayı, korkmayı, endişelenmeyi, mutlu olmayı ve daha bunun gibi bütün duyguları yaşamayı seviyorum. Siz bir canlısınız, siz bir insansınız bu duygular özel şeyler, hissetmeyi, tatmayı sevin, kıymetini bilin. Her an her şeyi yaşayabilirsiniz ve siz daha yolun başındayken hayatınız son bulabilir. O yüzden tadını çıkarın, istediğinizi yapın, bunun için beklemeyin ve en önemlisi arkadaşlığınıza sahip çıkın. Bir söz vardır ya ''Dört tane gerçek dost edin, tabutunu taşısın yeter...'' diye, aynen öyle işte.
Yaşantınızda hep yanınızda biri olsun istersiniz. Öyle zamanlarınız olur ki tek başınıza hareket edemezsiniz. İnsanız biz ve paylaşma duygusuna sahibiz.
Kendime tam anlamıyla yakın hissettiğim birkaç şapşal dostum var, onlar bilirler kendilerini. İşte onların yanında ben benimdir, değişmem, duygularımı saklamam. Ne yazabiliyorsam onlara da anlatabilirim. Onlar varken sizin gördüğünüz sessiz kız yoktur aslında. İşin anlamadığım tarafı ise neden onların yanında böyleyken başkalarının yanında farklıyım? Bunun cevabını çözebilenler oldu da nedense artık ben daha çözemedim. :)
Ki ben onları çooook çok çok çok çok seviyorum, şımarın ulan!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder